‘Galip, Sokaklara Talip’

Ankara’95 etkinlikleri kapsamındaki Dokuz Bölge Tiyatro Festivali’nde Tiyatro Boğaziçi kusursuz bir açılış gösterisi sundu.

…Tiyatro Festivali’nin ‘öndeyiş’ini 23 Temmuz akşamı Tiyatro Boğaziçi yaptı. Çeşitli ülkelerden cıvıl cıvıl gençlerin doldurduğu salonda sunulan ve İstanbullu izleyicilerin daha önce görmüş olduğu “Galip, Sokaklara Talip” pek çok açıdan kusursuz bir festival “açılış” gösterisiydi…

Gösteri, böylesine yalın bir evrenselliği kucaklayan konusuna karşın, özgül izlekleri ve yaptırdığı kültürel toplumsal çağrışımlarla ancak Türk olan ve bugünün Türkiyesi’nde yaşayan bir topluluğun ürünü olma özelliğini de taşıyor…

Tiyatro Boğaziçi, yaşam boyu amatör tiyatroculuk adına bir düş gerçekleştirmiş. Kutlaması ve yüreklendirmesi bizden, düşü gerçek kılmayi sürdürmesi onlardan…

Ayşegül Yüksel- Cumhuriyet Kültür

Yeni’yi Anlamak

Boğaziçi Mezunlar Derneği ve öğrencilerinden oluşan bir tiyatro topluluğunun “Galip, Sokaklara Talip” adlı oyununa gittim. Tümüyle onlara ait, tümüyle farklı ve yeni bir oyundu. Sahnedeki oyuncuların hiçbiri konuşmuyor, hiçbir ses çıkarmiyorlardı, pandomim gibi. Ama biz sahnede neler konusulduğunu, nasıl sesler çıkarıldığını biliyorduk. Çünkü sahne kenarındaki masadaki iki kişi, sahnedeki sanatçılar yerine her şeyi söylüyor ve efekt yapiyorlardı. Zaman zaman da kalkıp oyunun içine karışıyorlardı. Sahnenin orta yerinde ise, bir orkestra vardı. Öylesine farklı, öylesine özgün ve öylesine güzeldi ki… 

Boğaziçi Üniversitesi’ne hiç yakıştıramadığım buz gibi bir salonda bile, büyük bir keyifle ama tir tir titreyerek oyunu izledik ve çılgınca alkışladık. 

Duygu Asena – Aralık’95 – Negatif

“Galip, Sokaklara Talip” ve “Misafir”

…Naif bir kurgudan yola çıkıyor gösteri. Ancak, bu naif kurgu trajikomik bir Türkiye panoraması çiziyor. Düş mantığını serbest çağrışımlar düzeneğiyle bağlanan sahneler, toplumsal çarkların ilişkilendirmelerine göndermeler yapıyor. Gösteri yergisini mizahi bir biçemle aktarıyor. Mizah, hem uzak açı kazandırıyor izleyiciye hem de hoş vakit geçirtiyor. Böylece, komedyanın işlevi yerine getiriliyor; eğlendirirken düşündürmek. “Galip, Sokaklara Talip” çağdaş tiyatro düşüncesiyle kotarılmış bir dans-mim gösterisi. Canlı müzik, dans, hareket, sözsüz oyun, canlı efekt ve seslendirmelerle sahneye taşınmış bir kurgu izleyicinin duyularına ve usuna gerçek anlamıyla bir ziyafet sunuyor, yer yer dramatürji törpülemelerine gereksinim duysa da.

…Tiyatro Boğaziçi ile Ankara Deneme Sahnesi yapımlari, IATA/AITA Amatör Tiyatrolar Festivali’nde en iyi gösterimler arasında yer aldı. Amatörlüğün, yaygın kanının aksine, yetkin çalışmalar sergilediğine iki güçlü kanıt oluşturdu. Amatörlerin, özgün çalışmalarıyla ödenekli ve özel tiyatrolara, profesyonellere, alternatif sunabileceklerini vurguladı. Söz konusu yapımlar hem Türk Tiyatrosu hem de amatör tiyatrolar adına yüz akıydı… 

Selda Öndül – Eylül’95 – Tiyatro… Tiyatro

Galip’in Sokak Kabusları

…Oyunda kullanılan mizahi üslup yaşanan sorun ve baskıların bir kadermiş gibi algilanmasını engeller; kadronun dünyanın değiştirilebileceğine dair olan inancını sergiler.

…”Galip Sokaklara Talip” bir yandan seyirciye yakın gelen, anlaşılır ve berrak imgeleriyle popüler bir tiyatro örneği sunarken, bir yandan da genel yapısı ve kurgusuyla deneysel bir sahne eseri olarak karşımıza çıkıyor. 

Kültür servisi – 23 Temmuz 1995 – Cumhuriyet